Friday, May 29, 2009
Σε ψάχνω....
Μες το μυαλό μου στιγμές κι αναμνήσεις σκαλίζω,
της μορφής σου το άρωμα για να νιώσω κοντά μου,
μα κάπου μες τη δίνη της ομίχλης ξεμακραίνεις.
Σαν δυο νήματα που πλέκονται παράλληλα.
Μπροστά το άγραφτο, κι εγώ να ψηλαφίζω
τ' αποτυπώματα που αφήσαμε στην άμμο.
Κλείνω τα μάτια και το σκοτάδι σε φέρνει κοντά μου.
Σου στέλνω ένα χαμόγελο γλυκό
μαζί σου να 'ναι πάντα,
το μυαλό και τη ψυχή μου εκεί να συντροφεύει...
Οι ψυχές και οι αγάπες...
Sunday, April 5, 2009
Thursday, January 8, 2009
Άγγελε της νύκτας...
Αϋπνίες κι απόψε,
Ταξιδιάρικο μυαλό... σε γυροφέρνει πέρα δώθε σαν ανυπότακτη σβούρα.
Κάποτε φτάνει σε κακόγουστες γειτονιές, σ' αυτές που θες να σβηστεί η ανάμνηση με τη ματωμένη μορφή σου..
Κυκλοθυμικά συνεχίζει και σε στέλνει σε πρόσωπα γνώριμα, λατρευτά,
που και μόνο η θύμηση τους δαμάζει τις πληγές.
Είναι μερικοί άνθρωποι που νιώθει κανείς τυχερός που είναι στη ζωή του,
αριθμητικά λίγοι μα η αξία τους αμύθητη.
Είναι οι φίλοι, από το "φιλώ", που θα πει αγαπώ... !
Εκεί, στους φίλους κτίσαμε μαζί το άσυλο, μιαν όαση δικού μας κόσμου,
που πάντα θα καταφεύγουμε όταν ο έξω κόσμος μας χτυπά, μέχρι να επουλωθούν οι πληγές...
Ταξιδιάρικο μυαλό... άφταστο, μετρώ τα πόσα κεράκια σβήστηκαν σε τούρτες, μαζί με τα ίδια πέντε άτομα που αγαπώ.
Από μονοψήφια πήραν σε κάποια στιγμή διψήφια μορφή...κι είναι τόσο γρήγορα..
Πρέπει να μάθω, αφού έπαθα, να κλείνω βιβλία, ανοικτό βιβλίο να μένω για 'κείνα
τα πέντε πλάσματα, όπως ανοικτά κι άφθαρτα τα βλέπω κι εγώ εκείνα.
Ταξιδιάρικο μυαλό... σκαλίζει άκοπα στιγμές, όταν δίπλα απ' το δάκρυ μου έσταζε κι άλλο,
όταν το χαμόγελο μου μοιραζόταν, όταν εκεί που παραπατούσα μ' άρπαζε κάτι,
κι αν δεν προλάβαινε, με σήκωνε απ' το μηδέν.
Ας περάσαμε κι εμείς κακοκαιρίες, έγιναν κι αυτές γλυκιές, όσο η αντοχή κι η αγάπη μιας φιλίας.
"Eρωτηθείς τι εστί φίλος, έφη' μία ψυχή δύο σώμασιν ένοικοΰσα" - Αριστοτέλης
Subscribe to:
Posts (Atom)