21 Οκτωβρίου...

21 Οκτωβρίου και δεν είσαι εδώ.. Πώς γίνεται μια μέρα τόσο όμορφη να λείπεις;
Μες τη δίνη της σύγχισης το μυαλό ταξιδεύει σε σκονισμένες συλλογές απ' τις εικόνες σου. Σαν αποσπάσματα ταινίας οι στιγμές που σ' έχω ζήσει, κι είναι όλες τόσο όμορφες... Μονάχα αυτές θυμάμαι, στ' ορκίζομαι μ' αναφιλητά.

Ίσως να 'μαι εγωίστρια που σε θέλω ακόμα εδώ, το ξέρω, αποκοιμηθήκες να γιάνεις την αρρώστια, ήταν τελικά το μόνο γιατρικό.

Σε πεθύμησα πολύ... είναι κι αυτός ο κόμπος στο λαιμό...
Κλείδωσα μέσα μου το άρωμα σου, το βλέμμα, τις ιστορίες σου, το ξέρω..υπάρχεις ακόμα.

Αιωνία σου η μνήμη...

Corsica

Παραδεισένια η Μεσόγειος...

Corsica - Χρήστος Θηβαίος

Όμορφη λησμονιά...

...Τόσο στενά ήτανε λέει τα σοκάκια στην Πόλη, που μια φορά μια χανούμισσα καθότανε στο κατώφλι της πόρτας της και τα πόδια της άγγιζαν τον αντικρινό τον τοίχο. Περνά ένας τουλουμπατζής φορτωμένος με μια ντουλάπα στην πλάτη του και της φωνάζει:
- Βάρντα, χανούμ-εφέντη, σήκωσε τα πόδια σου!
- Σηκωσ'τα μου και πέρνα, του απαντά η τσαχπίνα η χανούμισσα.

Και γι' αυτό εκείνος ο δρόμος στην Πόλη λεγότανε "Οδός Σήκωσ' τα πόδια", που στα τούρκικα είναι: "Καλντιρμπατζάκ τζαντεσί"...


Λωξάντρα - Μαρία Ιορδανίδου

I dropped into a pile of regret...

Τρέξε...

Είχε μάθει να βλέπει τον κόσμο ως έχει, το σάπιο ήταν σάπιο, το ψέμα ψέμα. Άγνωστοι την καταδίκαζαν, "Είναι αρνητική..." έλεγαν.
Κι όμως, γυναίκα ντόπρα, δυναμική, αυθεντική, η κυρά ζωή την είχε εκπαιδεύσει σωστά στο χωριό. Είχε αυτό το θυμό όμως, κι αχαλίνωτη ειλικρίνεια που δεν αρέσει...
Τη θαύμαζα παρόλα αυτά,εγώ τη θαύμαζα.

"Τι πα να πει δε μιλιόμαστε μωρέ;! Κι αν αυτός πεθάνει αύριο κιόλας εγώ θα κουβαλώ το κρίμα του ;"

Μ' αυτό το μακάβριο κι αρνητικό σκεπτικό, δεν άφηνε ποτέ κουβέντα να αλλάζει κακότροπα στα ξένα αυτιά. Κι αν ξέφευγε κάτι, το ξεδιέλυνε προτού αφήσει σημάδι.

Οι ρυθμοί άλλαξαν όπως έλεγε, δεν υπάρχει ο χρόνος για χωρισμό από κανένα, το λίγο θα γίνει άπειρο...