Τη μουσική τη λατρεύω. Μ' αρέσει να ανατρέχω στο παρελθόν, σ' ότι όμορφο κι αληθινό έχει απομείνει. Είναι φορές που η έκσταση τέτοιων τραγουδιών με υπερχειλίζει, τραγούδια με πάθος, πόνο, ψυχή... Πώς να διαδώσω στο καθολικό αυτή τη μαγεία; Πάσκισα χτες μ' αυτή τη σκέψη...
" Με τραγούδια και ζαφείρια
θα σου κάνω τα χατίρια
Μην πονάς
θα σου στείλω εγώ δελφίνια
απ' την Πάφο ως την Κερύνεια να γυρνάς
όλες του νησιού τις χάρες να φοράς
χελιδόνι, τη ζωή να τραγουδάς..."
"...να χαθώ στη μυρωδιά σου, να χωρέσω στ' όνομά σου "
" Πώς να σωπάσω μέσα μου την ομορφιά του κόσμου, ο ουρανός δικός μου, κι η θάλασσα στα μέτρα μου...'
Άκαρπη η προσπάθεια για μετάφραση σ' άλλη γλώσσα... Ίσως η ψυχή να μη μπορεί να μεταμορφωθεί, να παραμένει ίδια, ακέραιη, αδιάλλακτη...
No comments:
Post a Comment